Post Description

Het uitroepteken achter de titel staat er niet voor niets. Live!, de vierde cd van Astrid Seriese, is een heftige plaat. Alsof er een rekening is opgemaakt, een pijnlijke episode wordt afgesloten - zo hartstochtelijk pakt de zangeres uit. De dertien voor haar merendeels nieuwe songs werden  opgenomen in De Kleine Komedie in Amsterdam. En aan de woelige reacties te horen, zat de zaal niet alleen vol, maar viel het publiek ook als een blok voor de vurige soliste, die hier letterlijk zingt alsof haar leven ervan afhangt.

Wie houdt van understatement en tongue in cheek weet nu waarschijnlijk genoeg, maar het moet gezegd dat Seriese onthutsend eerlijk klinkt. Een jazz-zangeres in klassieke zin is ze nooit geweest (ze begon bij Sito Hoving, werkte met Louis Andriessen en Harry de Wit), en ook nu is haar repertoire bovenal divers, met oude en nieuwe pop (Tom Waits, John Hiatt, Skunk Anansie), musical (Feeling Good), eigen werk (o.a. op tekst van Khalil Gibran) en zelfs een stukje Nederlands (Brigitte Kaandorps Kom dan bij mij).

De vijfkoppige band - twee gitaren, bas, keyboards en percussie - weet precies wat Seriese wil en volgt haar moeiteloos. Haar stem schiet alle kanten op, net als haar stemming: ze is uitbundig of kwetsbaar, haalt uit als een grofgebekte soultante, slikt stil haar tranen weg (Only Women Bleed), en levert overvloedig bewijs dat zingen louterende, therapeutische kanten heeft - ook voor de ontvankelijke luisteraar.