Post Description

George Roger Waters,  
geboren op 6 september 1943 in Great Bookham bij Leatherhead (Surrey) is een Britse rockmusicus (basgitarist) en songwriter. Roger Waters werd bekend als lid van Pink Floyd, maar sinds midden jaren 80 speelt hij solo. 

In 1984 bracht Waters zijn eerste soloplaat uit, The Pros and Cons of hitchhiking, een plaat die destijds gelijktijdig met The Wall door hem was geschreven. De plaat ging onder andere over communicatieproblemen, een geliefkoosd onderwerp. Tekenend voor de plaat zijn de vele geluidseffecten en de lange, stevige gitaarsoli van Eric Clapton

In 1987 verscheen Radio KAOS. Een plaat die weinig indruk achterliet. Het was alsof de inspiratie hem in de steek had gelaten: de hoogstandjes uit de Pink Floyd-periode leken voorbij. Thema’s zijn onder andere de overvloed aan informatie die we over ons heen krijgen en profetische angsten voor wederom een kernoorlog. Maar zelfs Waters eindigde optimistisch met het slotnummer The Tide is turning. De tijdens de tournee gebruikte affichering "Which one's Pink? " maakte weinig indruk op het matig opgekomen publiek.

In 1992 revancheerde hij zich met het sterke Amused to Death, zijn magnum opus. Zingen kon hij nauwelijks meer, maar zijn “praatzingen” herbergt vele nuances en accentueert de veelal ingetogen songs. Waters leek weinig moeite te hebben met het vinden van waardige vervangers voor Gilmour. Na Eric Clapton was het Jeff Beck die de sologitaar bespeelde, op de voor hem kenmerkende wijze. Verder maakte Waters veelvoudig gebruik van de vocale kwaliteiten van Katie Kissoon en P.P. Arnold.

Opvallend zijn vooral de teksten. Waters vestigde hier voorgoed zijn reputatie als woordkunstenaar. Soms diep droevig en wanhopig, dan weer fijn sardonisch, maar altijd gevat. Thema’s zijn de waanzin van de oorlog en de “vooruitgang” van de mens. Hij laakte ook het zich verschuilen van de mens achter God en religie, terwijl iedereen open stond voor de nieuwe religie: consumentisme. De plaat werd zeer goed ontvangen door zowel critici als publiek. In hifi-kringen zou de geluidskwaliteit lange tijd een standaard blijven.

Na een lange stilte besloot Waters weer op te treden. Een opmerkelijke stap, omdat hij tijdens zijn Pink Floyd-periode een stevige weerzin voor tournees opgebouwd had. Een thema dat ook in The Wall naar voren komt. Hij was minzaam geworden en leek in weinig meer op de cynische Pink Floyd-voorman, maar zijn autoriteit was hij niet kwijt geraakt. Hij genoot duidelijk van het contact met het publiek.

  Tracklist:
1.  The Ballad of Bill Hubbard — 4:19
2.  What God Wants, Part I — 6:00
3.  Perfect Sense, Part I — 4:16
4.  Perfect Sense, Part II — 2:50
5.  The Bravery of Being Out of Range — 4:42
6.  Late Home Tonight, Part 1 — 4:01
7.  Late Home Tonight, Part II — 2:13
8.  Too Much Rope — 5:47
9.  What God Wants, Part II — 3:41
10.  What God Wants, Part III — 4:08
11.  Watching TV — 6:07
12.  Three Wishes — 6:50
13.  It's a Miracle — 8:30
14.  Amused to Death — 9:07

total time 72:31 

Geniet ervan,een fantastische cd voor de liefhebbers.