Post Description

Dit is mijn eerste post als er iets niet goed is hoor ik het graag.


Of het nu over een eengezinswoning of een kantorencomplex gaat, de vraag naar comfort en flexibiliteit voor het beheer van luchtbehandeling, belichting en toegangscontrole neemt toe. Gelijktijdig wordt het efficienter gebruik van energie steeds belangrijker. Meer comfort en veiligheid gekoppeld aan een lager energieverbruik kan enkel met intelligente besturings- en controlesystemen. Nadeel is echter dat hierdoor meer bekabeling onstaat van de sensoren en actuatoren naar de besturings- en controlecentrales. Deze massale bekabeling vertaalt zich in hogere ontwerp- en installatiekosten, een verhoogd risico op brand, kortom in stijgende kosten. 

Om de gegevensoverdracht van en naar alle componenten van het het gebouwenautomatiseringssysteem te verzekeren, is er een systeem nodig dat het probleem van geïsoleerde subsystemen oplost door er voor te zorgen dat al deze componenten met elkaar kunnen communiceren, ze als het ware dezelfde 'taal' te laten spreken. Er is goed nieuws want dit systeem bestaat: KNX. De KNX standaard is gebaseerd op meer dan 15 jaar ervaring, onder andere dankzij de voorgangersystemen van KNX: EIB, EHS and BatiBUS. Door alle busdeelnemers via de KNX media (twisted pair, radio frequency, power line of IP/Ethernet) met elkaar te verbinden, kan er informatie uitgewisseld worden. Busdeelnemers worden in twee categorieën ingedeeld: sensoren en actuatoren. Er bestaan busdeelnemers voor alle mogelijke toepassingsgebieden, een paar voorbeelden: verlichting, zonwering, verwarming, ventilatie, airconditioning, beveiliging, persoonlijke alarmering, watercontrole, energiebeheer en energiemeters, telecommunicatie en consumentenelektronica. Voor een goed begrip: al deze functies worden d.m.v. het uniforme KNX systeem, zonder bijkomende hulpapparatuur, bewerkstelligt.